เรื่องเล่าข้างหลังภาพของ ‘โม – นภัสนันท์ พรประภา’ กับสัตว์เลี้ยงแสนรัก
โม – นภัสนันท์ พรประภา เป็นอีกหนึ่งเซเลบริตี้ที่มักมีภาพกับ สัตว์เลี้ยง ตัวโปรดให้เห็นอยู่เสมอ ๆ และเป็นที่รู้กันดีในหมู่เพื่อนฝูงว่าเป็นคนรักสัตว์และทุ่มเทเวลาให้กับสัตว์เลี้ยงมาก โดยเฉพาะ ‘เจ้านมเย็น’ ที่มีแฟนคลับไม่น้อยคอยติดตามความน่ารักในอินสตาแกรม ส่วนภาพหมู่ที่ HELLO! ถ่ายคุณโมกับลูกสาวทั้งสอง ‘น้องภาริสา – น้องภาริน พรประภา’ พร้อมด้วยลูก ๆ สี่ขา ไป่ไป๋ – กาก้า – บับเบิล นั้น มีเรื่องเล่าข้างหลังภาพที่กว่าจะมีความสงบสุขเช่นในวันนี้ได้
เริ่มจาก ‘ไป่ไป๋’ สุนัขพันธุ์ชิวาวาขนยาวสีขาวสวย สัตว์เลี้ยงตัวแรกของคุณโมหลังากแต่งงานสร้างครอบครัวกับ ‘คุณแพท-ประกาสิทธิ์ พรประภา’ “ไป่ไป๋จะตื่นประมาณตีห้าครึ่ง เขานอนบนเตียงกับโม พอตื่นแล้วจะเดินมาหา เอาแก้มมาถูที่ปากโมเพื่อให้หอมเขา จากนั้นจะมาซุกไซ้ที่ต้นคอโม แล้วถึงออกจากห้องไปทำธุระส่วนตัวของเขา เป็นอย่างนี้ทุกวัน” คุณโมเล่า
เห็นน่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้ใช่ว่าจะไม่มีวีรกรรมสุดแสบ เพราะเมื่อคุณโมตั้งครรภ์แล้วรับ ‘กาก้า’ สุนัขพันธุ์ยอร์กเชียร์ เทอร์เรีย โดยหวังให้เป็นเพื่อนแก้เหงาของไป่ไป๋ช่วงที่ต้องรับภารกิจเป็นคุณแม่ แต่กลับกลายเป็นไม้เบื้อไม้เมากันเสียอย่างนั้น “ไปไป๋ไม่โอเคเลยที่มีกาก้ามาอยู่ด้วย เขาอิจฉากันพอเดินผ่านกันก็งับกัน เจอกันใต้โต๊ะอาหารก็กัดกันเอาเป็นเอาตาย ไม่มีใครยอมใคร ถ้าไม่จับแยกจะต้องมีตัวใดตัวหนึ่งตายแน่นอน” คุณโมย้อนความหลังตอนที่พากาก้าเข้ามาอยู่ด้วย ก่อนเล่าถึงความทุกข์ใจแสนสาหัส ของเธอในช่วงนั้นว่า
“โมเครียดมาก ร้องไห้เป็นปี เพราะเขากัดกันเลือดสาด ถึงกับต้องจับโยนลงสระว่ายน้ำ โมเองโดนกัดเลือดทะลักมาแล้ว เพราะเข้าไปแยก บางทีโมอาบน้ำอยู่ในอ่างน้ำ ได้ยินเสียงขู่กัดกัน ก็ต้องรีบวิ่งออกมาจับแยกสาเหตุเพราะตัวนึงนอนอยู่ แล้วอีกตัวเดินเข้าไป”
สุดท้ายคุณโมต้องขอความช่วยเหลือจากครูฝึกสุนัขให้มาช่วยคลี่คลายสถานการณ์ “ครูไม่ได้มาเทรนหมานะ แต่มาบอกทริกให้โม หลักๆ คือโมต้องมีเวลาให้ทุกตัว หนึ่ง โมต้องรู้ว่าสถานการณ์ไหนคือความเสี่ยงที่ทำให้เขากัดกัน เราต้องหลีกเลี่ยง อย่างคู่นี้คือใต้โต๊ะอาหาร รวมถึงเวลาให้อาหารเขาด้วย ต้องแยกกันชัดเจน สอง เวลามีใครมาบ้าน ถ้าตัวนึงได้เข้าหาคนก่อน จะหันมางับและกันอีกตัวไม่ให้เข้าใกล้ ฉะนั้นทุกครั้งที่มีคนมาบ้าน ต้องจับเข้ากรงก่อน”
ส่วนสมาชิกสี่ขาตัวล่าสุดของบ้านคือ ‘บับเบิล’ สุนัขพันธุ์บีเกิล ขณะนั้นบับเบิลก็ล่วงเข้าสู่วัยสุนัขสูงอายุแล้วแต่คำว่า ‘ไม้แก่ดัดยาก’ ดูจะไม่ใช่ปัญหาสำหรับความมุ่งมั่นตั้งใจของเธอคนนี้ “ตอนแรกบับเบิลมาก็เข้ากับอีกสองตัวไม่ได้เลยเพราะหมาโมเป็นหมาเล็กที่ติดเจ้าของ แต่บับเบิลเป็นหมาไซส์กลางที่ตัวใหญ่และอยากเล่น บับเบิลเคยไปดมก้นกาก้า เห็นตัวเล็ก ๆ แบบนี้หันไปงับบับเบิลเลย โมจะใช้วิธีตีก้นบับเบิลเบา ๆ แล้วบอกเขาว่า No ให้เขาเรียนรู้ว่านี่คือสิ่งต้องห้าม ห้ามทำ ทำไม่ได้ ซึ่งเขาก็ค่อย ๆ เข้าใจสิ่งที่เราสอน จนเดี๋ยวนี้แค่เห็นเขานอนข้างกันโดยไม่กัดกัน โมก็ดีใจมากแล้ว รอวันนี้มานาน (หัวเราะ) เมื่อก่อนกาก้าไม่เอาบับเบิลเลย บับเบิลเดินมา กาก้าเดินหนี”
มาถึง ‘นมเย็น’ พระเอกประจำบ้าน เมื่อก่อนคุณโมเคยเลี้ยงนกเล็กอย่างนกแก้วค็อกคาเทล (Cockatiel) แล้วติดใจในความน่ารัก ตอนนี้ลูก ๆ เริ่มไปโรงเรียนเลยมองหานกตัวใหม่ “โมอยากได้นกที่กอดฟัดได้ เลยอยากได้นกใหญ่ เพราะเขาฉลาด เชื่อง เฟรนด์ลี่ และฝึกได้” ที่สุดคุณโมตัดสินใจเลือกนกกระตั้วสายพันธุ์ Major Mitchell’s Cockatoo ที่ได้รับยกย่องให้เป็นนกสวยงามที่สุดชนิดหนึ่ง ลำตัวเป็นสีขาวอมชมพู บริเวณหัวมีหงอนสีแดงผสมเหลืองสด เป็นสายพันธุ์จากออสเตรเลีย
“เห็นสีของเขาปุ๊บ แวบแรกนึกถึง ‘นมเย็น’ เลย ก็เลยใช้ชื่อนี้เลย ถามว่าแพทเขารักสัตว์ไหม คือเขาอยู่ด้วยได้ แต่ความเป็นผู้ชาย เขาอาจจะไม่ได้อินมาก โมจะใช้วิธีเปิดรูปนกให้เขาดูทุกวันเลย ‘สวยไหม’ ‘อยากได้นกใหญ่อ่ะ’ พูดอยู่ทุกวันให้เขารู้สึกว่าโมอยากได้จริง ๆ แล้ววันหนึ่งก็บอกเขาว่า ‘จะซื้อแล้วนะ’ แรก ๆ แพทไม่ยอมให้มีกรงนกที่สนามหญ้า โมเข้าใจและรู้นิสัยว่าแพทเป็นคนมีระเบียบ เขาไม่ชอบให้มีของเกะกะเลอะเทอะ เราต้องเคารพในความเป็นเขา โมก็ใช้วิธีให้คนสวนเอาแป๊บน้ำสีฟ้ามาปักแล้วกางตาข่ายเพื่อให้นกได้บิน พอตอนเย็นเขาจะกลับมา เราก็พับเก็บแค่นี้เขาก็ว่าไม่ได้แล้ว”
คุณโมเลี้ยงนมเย็นตั้งแต่อายุเพียง 45 วัน ป้อนน้ำป้อนอาหารทุก 4 ชั่วโมงไม่ต่างกับตอนมีลูกเล็ก การดูแลใกล้ชิดทำให้นมเย็นรักและติดเธอมาก และความที่คุณโมกอดหอมนมเย็นมาตั้งแต่เล็ก นมเย็นจึงเป็นนกที่ชอบให้กล่อมนอน ชอบให้หอม ให้กอดเห็นเลยว่าพอเขาบินมาหาคุณโมจะโผเอียงตัวซบเข้าที่ไหล่อย่างน่าเอ็นดู ทว่ากว่าจะได้รับความรัก ความเชื่อใจ คุณโมต้องให้เวลากับเจ้านมเย็นไม่น้อย
กิจวัตรประจำวันของคุณโมกับนมเย็นคือการฝึกบิน “โมจะพาเขาออกมาบินเช้าเย็น ทุกคนบอกโมว่าต้องใจเย็น ๆ นะ เพราะการเรียกนกให้มาหาเรา ไม่ใช่เป่านกหวีดปุ๊บแล้วเขาจะมาเลย บางครั้งรอเป็น 10 นาทีกว่าจะบินมา แต่เวลาที่เขาบินมา ดีใจมากเลยจริง ๆ โมค่อย ๆ ฝึกให้เขาค่อย ๆ กระโดดมาหาเราทีละนิด ๆ เหมือนสอนลูกเดินเลย จนวันนึงที่เขากางปีกบินมาหาเราได้ มันฟีลกู๊ดมาก ๆ รู้เลยว่าเขารักและเชื่อใจเรา
หลายคนเห็นโมเลี้ยงนกก็มักปรึกษาขอคำแนะนำเกี่ยวกับการเลี้ยงนก สิ่งสำคัญโมคิดว่าต้องมีเวลาพาเขาบิน ถามว่าเลี้ยงนกยากไหม โมว่าถ้าเรามีใจและรักเขาจริง ๆ ความเอาใจใส่ดูแลจะตามมาเอง สำหรับเรื่องการจากลากับสัตว์เลี้ยง เราต้องยอมรับให้ได้ เพราะเป็นสิ่งที่ต้องเกิดไม่วันใดก็วันหนึ่ง โมจะนึกถึงแต่ช่วงเวลาที่เรามีความสุขกับเขา และตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน โมดูแลเขาดีมาก ฉะนั้น เมื่อถึงวันที่ต้องจากกัน โมไม่มีอะไรต้องเสียใจ เพราะโมมั่นใจว่าเขาเองก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเราเหมือนกัน”
ติดตามเรื่องราวสุดน่ารักระหว่าง โม – นภัสนันท์ พรประภา กับบรรดา สัตว์เลี้ยง แบบเต็ม ๆ ได้ในนิตยสาร HELLO! VOL. 18 NO. 4 วางแผงแล้ววันนี้!
