ความหลงใหลในแฟชั่นนั้นเป็นสิ่งที่ห้ามกันไม่ได้ไม่ต่างจาก ป๊อป-วรเกียรติ อานันทนะสุวงศ์ เจ้าของธุรกิจพิมพ์ผ้าพรีเมียมและธุรกิจผ้าพิมพ์ดิจิตอล PremiumPOPs ที่เหล่าศิลปินและดีไซเนอร์ให้ความไว้วางใจ ความรักในแบรนด์แฟชั่นของคุณป๊อปนั้นเริ่มต้นมานานจนเพื่อนๆ และคนรอบตัวต่างรู้ดี ต่อมาเมื่อมีสื่อออนไลน์ แฟนคลับจึงมีโอกาสได้ติดตามโลกแฟชั่นของเขาอย่างใกล้ชิดผ่านอินสตาแกรม PopLV ที่หมั่นอัพเดตคอลเลกชั่นส่วนตัวและไลฟ์สไตล์เสมอ และครั้งนี้เขาก็ได้นำกระเป๋าแบรนด์เนมใบโปรดมาให้เราได้ดูกัน
ความหลงใหลเริ่มตั้งแต่วัยเยาว์
“ป๊อปเริ่มสะสมตั้งแต่ยังเรียนมัธยม ตอนเรียนอยู่ชั้น ม.4 เคยไปทัวร์ออสเตรเลียกับคุณปู่ นั่งรถบัสผ่านร้าน Louis Vuitton ก็เห็นกระเป๋ารุ่น Sac Plat เป็นทรงสี่เหลี่ยมสวยมากก็อยากได้ ราคาประมาณ 2 หมื่นกว่าบาท เราก็คิดว่าแพงจัง ยังไม่มีตังค์ แต่พอกลับมาเมืองไทยก็ตรงไปช็อปหลุยส์ที่เพนนินซูล่า ไปซื้อกระเป๋าสตางค์หลุยส์ใบแรก จำได้เลยว่าราคา 5,770 บาท จากนั้นเราก็เก็บตังค์ สมัยก่อนรายได้เราก็มีแค่จากเงินที่พ่อแม่และปู่ย่าตายายให้ เงินรายเดือน เงินแต๊ะเอีย ถ้าอยากได้กระเป๋าเราก็กินใช้น้อยหน่อย หลังจากนั้นเราก็เก็บเงินซื้อมาเรื่อย สมัยนั้นอินเทอร์เน็ตยังไม่มี ป๊อปก็จะมีเป็นแคตตาล็อกอยู่เล่มหนึ่งเอาไว้จดราคาคล้ายกับเรามีเช็กลิสต์ของตัวเองว่าปีหน้าจะซื้อใบนี้ๆ นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้เราจำราคาได้อยู่ในหัวเหมือนอ่านหนังสือก่อนนอน ทำจนกลายเป็นแพสชั่นส่วนตัวจนทุกวันนี้ ถึงแม้เราจะไม่ต้องคอยจดราคาใส่แคตตาล็อกแล้ว”
คุณป๊อปบอกกับเราว่า ความหลงใหลในแบรนด์ Louis Vuitton นั้นมาจากความเป๊ะของตัวเองนั่นเอง “ที่ชอบกระเป๋าแบรนด์นี้อาจเป็นเพราะป๊อปเป็นคนบ้าความเพอร์เฟกต์ การต่อลายและการวางแพตเทิร์นของกระเป๋าแบรนด์นี้เป๊ะมาก ยิ่งป๊อบชอบลายโมโนแกรมก็ยิ่งเห็นได้ชัดเจน”
ช็อปเพื่อสนับสนุนวงการแฟชั่น
สำหรับคุณป๊อป การช็อปปิ้งไม่ใช่เพื่อแพสชั่นอย่างเดียว แต่ยังถือเป็นแรงผลักให้เฟืองของแวดวงอุตสาหกรรมแฟชั่นเคลื่อนที่ไปได้ “ป๊อปคิดว่าการที่เราอุดหนุนแบรนด์แฟชั่น ส่วนหนึ่งมันเป็นการหมุนเฟืองอุตสาหกรรมแฟชั่น ถ้าเราไม่ช่วยซัพพอร์ตเขา วงจรก็จะไม่ขับเคลื่อนไป เพราะฉะนั้นแบรนด์ส่วนใหญ่ป๊อปจะซื้อที่ช็อปเมืองไทยมากกว่า เพราะโปรโมชั่นของห้างก็ดี ไม่ต้องหิ้วมาจากต่างประเทศให้เหนื่อย ข้อสำคัญซื้อที่เมืองไทย พนักงานดูแลเราดี จริงอยู่ที่หากไปซื้อเมืองนอก ราคาอาจถูกกว่า แต่ใช่ว่าเราจะได้ของที่อยากได้ เพราะแต่ละประเทศเขาก็มีวีไอพีของเขา ตรงกันข้ามถ้าซื้อที่เมืองไทย เราสามารถรีเควสต์ไอเท็มชิ้นแปลกๆ ที่พิเศษๆ ได้ และยังช่วยห้าง ช่วยหมุนเฟืองในอุตสาหกรรมแฟชั่นอย่างที่บอกด้วย”
ช็อปอย่างมีสติ
คุณป๊อปไม่ได้จำกัดตัวเองว่าต้องซื้อเดือนละเท่าไรหรือกี่ใบ แต่จะคำนึงถึงประโยชน์ใช้สอยและความคุ้มค่ามากกว่า “เวลาซื้อของป๊อปจะดูฟังก์ชั่นก่อน ถ้าซื้อมาตั้งโชว์เฉยๆ อาจจะไม่เอา เช่น หีบใบใหญ่ หลายคนยุให้ซื้อ แต่ป๊อปไม่ได้ใช้งานจริง ก็เลยคิดว่าเอาเงินตรงนั้นมาแตกเป็นกระเป๋า 4 – 5 ใบดีกว่า ตอนนี้ทุกเดือนป๊อปก็ซื้อเรื่อยๆ แบรนด์โปรดมีอะไรใหม่ๆ ก็ซื้อ อย่างน้อยในหนึ่งคอลเลกชั่นต้องมีสักชิ้นหนึ่ง ทั้งคอลเลชั่นของผู้หญิงและผู้ชาย ส่วนสไตล์ที่ชอบจะเน้นแบบที่คลาสสิก อยู่ได้นาน แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องดูว้าวด้วยนะ เวลาเราถือกระเป๋าแล้ว เราก็แฮปปี้ มีความสุขกับมัน เหมือนเป็นรางวัลให้ชีวิตด้วย”
“กฎที่ป๊อปใช้ในการเลือกกระเป๋าคือต้องดูดีจริงถึงจะซื้อ ถ้าซื้อแล้วไม่เข้ากับเราก็ไม่เอา ป๊อปจะชอบสีดำ น้ำเงิน กรมท่า ฟ้า หรือไม่ก็สีสดไปเลย แดง ส้ม อะไรที่ดูเว่อร์เกินหรือใช้ยากๆ ก็จะไม่ซื้อ กระเป๋าถ้าเปิดปิดยาก พังง่าย ก็ไม่เอา หรืออย่างมีหีบสวยมาก เพนต์มือ แต่ยังไม่ทันใส่อะไรก็หนักมากแล้ว ป๊อปก็ไม่เอา”
เก็บรักษาเป็นอย่างดี
“เราทรีตกระเป๋าเหมือนลูก เพราะเราไม่มีลูก” คุณป๊อปสารภาพว่าครั้งหนึ่งเขาถึงกับต้องเสียน้ำตาให้กับกระเป๋า Louis Vuitton Tool Box Eclipse ที่มีเพียงหนึ่งเดียวในไทย เนื่องจากเคยเผลอทำตกกระแทกพื้นจนมีรอย ดังนั้นทุกใบจึงใช้อย่างระวัง และเก็บในห้องที่เปิดเครื่องปรับอากาศไว้ตลอด “ป๊อปจะสังเกตว่าใบไหนที่อยู่ในห้องนอนเรา หนังจะโอเคไม่มีปัญหา แต่ถ้าเราเก็บใส่ตู้ หนังจะพังเร็ว”
นอกจากนี้เขายังทำตู้พิเศษ เพื่อให้เก็บกระเป๋าไซส์ต่างๆ ได้อย่างพอดีอีกด้วย และคุณป๊อปปิดท้ายกับเราว่า “กระเป๋าทุกใบจะไม่ใส่ถุงกันฝุ่น เนื่องจากเราไม่ได้มีแค่ใบสองใบ ถ้าเก็บใส่ถุงเราจะจำไม่ได้ว่าอยู่ตรงไหน”
ติดตามได้ในนิตยสาร HELLO! ปีที่ 15 ฉบับที่ 03 ประจำวันพฤหัสบดีที่ 5 มีนาคม 2563
หรือดาว์นโหลดฉบับดิจิตอลได้ที่ www.ookbee.com , www.shop.burdathailand.com