เคต แบลนเช็ตต์ จากงานตัวประกอบที่อียิปต์ สู่การเป็นดาวจรัสแสงแห่งวงการฮอลลีวู้ดอีกหนึ่งดวง
บทบาทวาทยากรหญิง ลิเดีย ทาร์ ในหนังเรื่อง Tar ส่งผลให้ เคต แบลนเช็ตต์ เป็นที่กล่าวขวัญถึงอีกครั้งว่า รางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม จะตกเป็นของเธออีกหรือไม่
HELLO! Education อดไม่ได้ที่จะขอเล่าถึง ช่วงเวลากว่าที่ เคต แบลนเช็ตต์ จะเป็นนักแสดงเนื้อหอมอย่างทุกวันนี้ เคตจะมีอายุครบ 54 ปีในเดือนพฤษภาคมที่จะถึงนี้ จูน แกมเบิล แม่ของเคตเคยทำงานเป็นครูและนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ พบรักกับโรเบิร์ต เดอวิตต์ แบลนเช็ตต์ จูเนียร์ ซึ่งเคยเป็นนาวิกโยธินสหรัฐฯ และต่อมายึดอาชีพเป็นนักโฆษณา
ทั้งคู่สร้างครอบครัวเล็กๆ ที่เมลเบิร์น ออสเตรเลีย ก่อนที่พ่อของเคตจะเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ ปล่อยให้แม่ของเคตเป็นเม่เลี้ยงเดี่ยว ทว่าโชคดีที่คุณยายของเคตย้ายมาช่วยดูแลหลานๆ ที่บ้านด้วย
เคตเป็นลูกสาวคนกลาง บ็อบ แบลนเช็ตต์ พี่ชายเธอเป็นวิศวกรคอมพิวเตอร์ ส่วนเจเนเวียฟ แบลนเช็ตต์ ผู้เป็นน้องสาวเป็นนักออกแบบละครเวที
เคตเรียนชั้นประถมศึกษาที่ Ivanhoe East Primary School จากนั้นเรียนชั้นมัธยมต้นที่ Ivanhoe Girls’ Grammar School ที่นี่เองที่ทำให้เคตตกหลุมรักการแสดง เธอเรียนมัธยมปลายต่อที่ Methodist Ladies’ College และเข้าเรียนเศรษฐศาสตร์และวิจิตรศิลป์ที่ University of Melbourne นานหนึ่งปี ก่อนจะลาออกไปเดินทางท่องโลก
มีเรื่องเล่าว่าตอนเคตอายุ 18 เธอเดินทางไปอียิปต์ แขกที่พักโรงแรมเดียวกับเคต ว่าจ้างเธอเป็นตัวประกอบในหนังเรื่องหนึ่ง เธอตกลงรับข้อเสนอ การแสดงสั้นๆครั้งนั้นจุดประกายให้เคตกลับมาสมัครเรียนการแสดงอย่างเป็นเรื่องเป็นราวที่ National Institute of Dramatic Art และจบปริญญาตรีในปี 1992
เคตได้เข้าร่วมคณะละคร Sydney Theatre Company หลังจากเล่นเรื่องที่สอง เคตก็สามารถคว้ารางวัลนักแสดงหน้าใหม่จากชมรมนักวิจารณ์บันเทิงซิดนีย์ (Sydney Theatre Critics Circle) และปีถัดมาเคตก็ได้รางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมโรสมอนต์ (Rosemont Best Actress Award) จากละครเวทีเรื่อง Oleanna
เคตเข้าสู่วงการภาพยนตร์ในปี 1997 เธอได้เล่นหนังเรื่อง Paradise Road เป็นเรื่องแรก หลังจากนั้นเคตก็คว้ารางวัลทางด้านการแสดงจากเวทีใหญ่ อาทิเช่นรางวัลลูกโลกทองคำจากหนังเรื่อง Elizabeth และยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงในเวทีออสการ์ แต่บังเอิญทีเดียวที่ในปีนั้นกวินเน็ท พัลโธรว์กลับโฉบไปแทนเสียนี่
แต่คนจะแจ้งเกิดเสียอย่าง อะไรก็ฉุดเธอไว้ไม่ได้ ในปี 2004 เคตรับบทเป็นเคทเธอรีน เฮปเบิร์น ในหนังที่มาร์ติน สกอร์เซซี กำกับ เรื่อง The Aviator ทำให้เธอได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม จากนั้นเคตก็ยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงออสการ์มากถึง 8 ครั้งด้วยกัน
ด้วยความที่เคตอาศัยอยู่ในออสเตรเลีย และมีบทบาทในแวดวงละครเวทีของบ้านเกิดมาโดยตลอด ทำให้งานหนังของเคตขาดๆหายๆ จนกระทั่งวู้ดดี้ อัลเลน ผู้กำกับชื่อดังเลือกเธอมาแสดงอีกครั้งในหนังเรื่อง Blue Jasmine ทำให้เธอได้รางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมเสียที หลังจากเฉียดไปเฉียดมา
นิตยสาร TIME ยกย่องเคตเป็น 1 ใน 100 บุคคลผู้ทรงอิทธิพลของโลกในปี 2007 ปีถัดมา 2008 เคตได้เป็นดาวประดับใน Hollywood Walk of Fame และยังได้รับรางวัล Modern Master Award จากเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติซานตาบาร์บารา
ปี 2015 ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลกลใดก็ตาม ทั้งเคตและแอนดรูว์ อัพตัน นักเขียนบทผู้เป็นสามีตัดสินใจขายคฤหาสน์ในออสเตรเลีย และรับเด็กหญิงขาวอเมริกันเป็นบุตรบุญธรรม ก่อนจะโยกย้ายครอบครัวมาใช้ชีวิตในแผ่นดินเกิดของบิดาที่สหรัฐอเมริกา
หลังจากย้ายมาแล้ว เคตได้ทุ่มเทให้กับงานแสดงในฮอลลีวู้ดเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลอันทรงเกียรติทั้งจอเงินและละครเวที
ต่อมาพิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้งมาดาม ทุสโซด์ เปิดแสดงหุ่นขี้ผึ้งของเคต แบลนเช็ตต์ และทาง UNHCR ยังแต่งตั้งเคตเป็นทูตกิตติมศักดิ์อีกด้วย
สำหรับหนังเรื่องล่าสุด Tar เคตต้องรับบทเป็นวาทยากรหญิงชื่อดังระดับโลก ซึ่งเป็นตัวละครสมมติ ไม่ได้อิงชีวประวัติของใครแต่อย่างใด เคตต้องทำการบ้านอย่างหนักเพื่อรับบทนี้
“ฉันต้องเรียนรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับดนตรี ไม่ว่าจะเกี่ยวกับบทเพลง ความสามารถทางด้านการอำนวยเพลง และการเล่นเปียโนใหม่หมดเลย ประสบการณ์ของลิเดีย ทาร์ มีความแตกต่างหลากหลายอย่างมาก แต่คุณไม่จำเป็นต้องเป็นศิลปิน ก็สามารถทำความเข้าใจธรรมชาติของอำนาจที่เสื่อมทรามลงได้เองนั่นแหละ”
ท็อดด์ ฟีลส์ ผู้กำกับ Tar บอกกับผู้สื่อข่าวว่า เขาเขียนบทหนังเรื่องนี้โดยมีเคตอยู่ในหัวมาโดยตลอด ซึ่งถือเป็นตัวเลือกที่ใช่สำหรับผู้กำกับ
ด้วยความเก๋าเกมของเคต เธอให้คำแนะนำทางด้านการแสดงที่เป็นประโยชน์แก่โซฟี เคาเออร์ นักเชลโลจากตอนเหนือของอังกฤษ ซึ่งหนังเรื่อง Tar นี้เป็นงานแสดงเรื่องแรกของเธอ โซฟีต้องหัดพูดภาษาอังกฤษสำเนียงรัสเซียนจากยูทูบ
“เคตพูดอยู่บ่อยๆว่า ให้ซื่อสัตย์กับตัวเอง แสดงไปตามความรู้สึก ไม่มีอะไรผิดไม่มีอะไรถูก จะมีก็แต่การแสดงที่เป็นตัวเลือกที่แตกต่างเพียงสองสามแบบก็พอ”
ผู้ชมอย่างเราก็คงต้องติดตามดูต่อไปว่า เคตจะมีอะไรมาทำให้ผู้ชมของเธอว้าวอย่างไรอีก