คุณรุต-วิศรุต อังคทะวานิช ช่างภาพโฆษณาวัยสี่สิบมือฉมังผู้หลงใหลสัตว์น้ำอย่างปลามาตั้งแต่ยังเด็กผนวกกับความเชี่ยวชาญทางด้านภาพที่ซึมซับจากบิดาผู้เป็นแพทย์และช่างภาพสมัครเล่นการขวนขวายเรียนรู้ด้วยตัวเองทำให้เมื่อไม่นานนี้ภาพปลากัดอันแสนสวยงามของเขาไปปรากฏบนไอโฟน 6S ประจักษ์แก่สายตาคนทั้งโลก
“ผมเริ่มถ่ายภาพครั้งแรกตอนป.1 โดยใช้กล้องโกดักแต่มาจริงจังตอนสมัยเรียนมัธยมต้นเริ่มจากคุณพ่อ(นพ.วิวัฒน์ อังคทะวานิช) ซึ่งเป็นหมอและชอบถ่ายรูปเป็นงานอดิเรกสำหรับเด็กยุคผมการเห็นภาพที่เราถ่ายปรากฏบนกระดาษเป็นเรื่องสนุกและแปลกเป็นสิ่งพิเศษที่ไม่ได้เกิดในชีวิตประจำวันเด็กสมัยนี้อาจจะเฉยๆใช้โทรศัพท์ถ่ายก็มีรูปได้แต่สมัยก่อนกระบวนการกินเวลานานกว่าจะล้างและอัดรูปออกมา”
หลังเรียนจบเขาเข้าสู่วงการโฆษณาโดยเข้าไปเป็นกราฟิกดีไซเนอร์และกึ่งๆอาร์ตไดเรคเตอร์อยู่หนึ่งปีก่อนจะค้นพบว่าไม่ได้ชอบชีวิตในกรอบของงานประจำในบริษัท “ผมค้นพบว่าชีวิตเราไม่ได้มีแต่งานเลยลาออกมาเป็นฟรีแลนซ์รับออกแบบและถ่ายรูปด้วยเพราะตอนนั้นช่างภาพโฆษณามีน้อยที่มีก็ค่าตัวสูงมากเราเป็นฟรีแลนซ์ต้องบริหารเงินให้จบงานให้ได้ทีนี้งานไม่จบเพราะค่าตัวช่างภาพไม่พอผมก็เลยถ่ายภาพเองเพราะเรามีพื้นฐานการถ่ายภาพอยู่แล้ว และหาหนังสือมาเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการถ่ายโฆษณา
หลังจากถ่ายรูปเป็นอาชีพได้ระยะหนึ่งคุณรุตก็ได้รับการชักชวนจากเพื่อนให้เปิดคลังขายภาพทางอินเตอร์เน็ท “มีเพื่อนขายภาพในอินเตอร์เน็ทมาชวนผมเองอยากขายภาพในเน็ทมานานแล้วแต่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงตอนนั้นผมมีสต็อกภาพบ้างแล้วแต่คุณภาพรูปที่เรามีไม่ตรงกับที่เขาต้องการ ก็เริ่มหาโจทย์ที่เหมาะมาถ่ายส่ง
“ทีนี้ด้วยความที่ผมชอบปลาตั้งแต่เด็กพวกปลาทองปลาหางนกยูงปลากัดไปเดินจตุจักรเห็นปลากัดสมัยใหม่แล้วตื่นตาตื่นใจเพราะมันมีสีใหม่ทรงใหม่เห็นแล้วอยากถ่ายรูปก็เลยซื้อมาลองถ่ายที่บ้านหลังจากลองผิดลองถูกอยู่พักหนึ่งก็ได้ปลากัดในลุคใหม่ซึ่งยังไม่มีใครทำมาก่อนด้วยความที่ผมอยากรู้ว่าฟีดแบคเป็นยังไงก็เลยไปลงในเว็บถ่ายภาพที่ต่างประเทศเอาภาพมาโชว์กันจากนั้นก็ถูกส่งต่อไปเรื่อยเป็นร้อยเป็นพันเว็บมีคนจำได้แล้วก็มีสื่อต่างๆติดต่อมาว่าอยากนำงานไปลงผมมองว่างานผมไม่ได้เด่นทางเทคนิคแต่น่าสนใจในเรื่องความสดใหม่ของภาพ เอาสิ่งที่ใกล้ตัวมานำเสนอในด้านที่คนไม่เคยเห็น ต้องเลือกปลาเหมือนเลือกนางแบบถ้าเลือกนางแบบผิดต่อให้ถ่ายสวยยังไงก็ผิดนี่คือความยากของการทำงานนี้เพราะเทคนิคไม่ซับซ้อนเลยแค่ตู้ต้องเป็นกระจกใสไม่มีฝุ่นเกาะน้ำต้องสะอาดที่สำคัญคือต้องประณีตที่เหลือปล่อยเป็นเรื่องของจินตนาการและการทดลองทำซ้ำๆ”
“ทุกวันนี้บอกเลยว่ารูปสวยเยอะไปหมดโลกไม่ได้ต้องการความสวยอีกแล้วโลกต้องการความแปลกใหม่เมื่อไรที่คุณทำอะไรใหม่ได้เมื่อนั้นโลกต้องการคุณเขาจะวิ่งมาหาคุณเอง” เช่นเดียวกับบริษัทโทรศัพท์ยักษ์ใหญ่ของโลกที่สะดุดตากับงานเขาและนำงานของเขามาลงในโทรศัพท์รุ่นใหม่สุดของตนขณะเดียวกันแกลอรีแนวสร้างสรรค์อย่างละลานตาก็นำงานของเขาไปจัดแสดงใน Art Fair ตามประเทศต่างๆไม่ว่าจะเป็นนิวยอร์คสิงคโปร์ฮ่องกงไต้หวันและญี่ปุ่น” หลังจากงานปลากัดได้ไปสู่สายตาผู้ชมระดับนานาชาติแล้วกรมประมงจึงขอให้เขาไปสอนถ่ายรูปปลาแก่เกษตรกรเป็นวิทยาทานซึ่งเขาสอนด้วยความยินดี
“เมื่อก่อนการถ่ายปลาเป็นอะไรที่ยากมากแต่วิธีที่ผมใช้สามารถแก้ได้หมดเลยเราไม่หวงวิชาเพราะถือว่าไหนๆเราเป็นคนบุกเบิกแล้วก็ต้องมีผู้ตามไม่ว่าจะชอบหรือไม่ชอบก็ตามซึ่งคนที่จะไปไกลกว่าเราได้ต้องมีไอเดียมากกว่านี้ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีคนทำเหมือนแต่สุดท้ายความเป็นออริจินอลต้องเป็นเราอยู่ดี”
แม้ว่าขณะนี้คุณพ่อของคุณรุตจะไม่ได้อยู่ดูความสำเร็จของลูกแต่เขาก็มีความสุข “ผมเห็นภาพสวยผมมีความสุขเงินทองชื่อเสียงเป็นของแถมมากกว่านั้นคือคนขายปลามีรายได้เพิ่มขึ้นมากเพราะงานที่ผมทำช่วยประชาสัมพันธ์เรื่องปลากัดทำให้ชื่อเสียงของประเทศไทยดังกระฉ่อนไปทั่วโลกและคนบอกต่อๆกันไปว่านี่คืองานคนไทย”
สำหรับอนาคตเขาอยากเห็นปลากัดเป็นเอกลักษณ์อีกอย่างของประเทศไทยเหมือนอาหารไทยมวยไทยหรือช้างไทยซึ่งเราคิดว่าหากได้คนไทยด้วยกันช่วยผลักดันคงไม่ยากเกินความตั้งใจของเขาอย่างแน่นอน